wtorek, 11 grudnia 2012

Kolejna próba już w sobotę 15.12.2012 o godzinie 10:30 w IBI AL!!!
Wszystkich stałych członków jak i pragnących wstąpić do zespołu 
GORĄCO ZAPRASZAMY!

A oto relacja z naszego ostatniego występu!
Mimo że miejsca na scenie było mało, to bawiliśmy się świetnie. 
Mamy nadzieje, że wy również.
Dziękujemy serdecznie Wydziałowi Geografii UW i Pani Irenie Tsermegas za zaproszenie.

Ερχέται και η επόμενη μας συνάντηση! 
Σας προσκαλούμε όλους το σάββατο 15.12.2012 στις 10:30 στο IBI AL!

Δείτε τις φωτογραφίες από την τελευταία μας παρουσίαση. 
Αν και δεν είχαμε πολύ χώρο να χορέψουμε, διασκεδάσαμε όλοι υπέροχα!

Ostatnia próba przed występem/ Η τελευταία μας πρόβα πριν την παρουσίαση

Κalamatianos/ Καλαματιανός

Pendozali / Πεντοζάλης

Zespół tańca greckiego Ilios/ Η χορευτική ομάδα Ήλιος


piątek, 16 listopada 2012

Agaliastos/ Αγκαλιαστός

Zapomniany już w dzisiejszych czasach Agaliastos jest jednym z tańców pochodzących z Krety, a dokładnie z jej części wschodniej (nomos Lasiti). Uważa się, że taniec ten nie posiada żadnego rytmu, a tancerze maszerują po prostu do grającej im muzyki. 
Agaliastos tańczony jest przez kobiety i mężczyzn ustawionych naprzemiennie. Trzymają się za dłonie, ręce skierowane są w dół.
Na początku tańca ostatni tancerz, wraz z poprzedzającą go partnerką, podnoszą swoje ręce do góry, tak aby mogli przejść pomiędzy nimi pozostali tancerze. W efekcie, kiedy już wszyscy przejdą, tancerz który do tej pory tworzył tunel unosi swoją rękę nad głową partnerki, kładąc swoją rękę na jej ramieniu, i w taki sposób obejmuje ją. Ponieważ dokładnie to oznacza nazwa tańca - agaliastos = obejmowany. Pozostali tancerze po kolei także tworzą tunel, a reszta przechodzi pod nimi. W efekcie wszystkie osoby tańczące weszły w odpowiednie trzymanie rąk. Następnie tancerze kolejno wychodzą z trzymania.
Mówi się, że Agaliastos był tańcem szczególnie ukochanym przez młodych - właśnie ze względu na specyficzne trzymanie rąk, pozwalające na bliski kontakt z drugą osobą. Mimo tego tańczony był rzadko, a tancerzami były zazwyczaj osoby spokrewnione ze sobą, aby uniknąć nieporozumień.

Ο ξεχασμένος σήμερα Αγκαλιαστός, είναι ένας χορός που προέρχεται από την Κρήτη, και συγκεκριμένα από τον νομό Λασιθίου. Ο χορός αυτός δεν έχει κάποιο συγκεκριμένο ρυθμό, με τους χορευτές απλώς να ακολουθούν μουσική.
Ο Αγκαλιαστός χορεύεται από γυναίκες και άντρες, φροντίζοντας να βρίσκονται εναλλακτικά. Είναι πιασμένοι από τις παλάμες, με τα χέρια προς τα κάτω.
Στην αρχή ο τελευταίος χορευτής με την μπορστινή του χορεύτρια σηκώνουν τα χέρια τους για να σχηματίσουν μία καμάρα, κάτω από την οποία περνούν οι υπόλοιποι χορευτές. Στο τέλος, ο  χορευτής που ήταν τελευταίος περνάει το χέρι του πάνω από το κέφαλι της χορεύτριας μπροστά του, και το αφήνει στο μπράτσο της, με τέτοιο τρόπο ώστε την αγκαλιάζει. Γι΄αυτό ονομάζεται έτσι ο χορός. Οι υπόλοιποι χορευτές κάνουν το ίδιο. Αφού όλοι είναι αγκαλιασμένοι, αρχίζουν να  ξεπλέκονται.
Ο Αγκαλιστός ήταν ένας χορός που αγαπούσανε να τον χορεύουν νέοι, εξ αιτίας του ιδιαίτερου πιασίματος. Χορευόταν όμως σπάνια, και μόνο από τους συγγενείς, προς απόφυγη παρεξηγήσεων.

A to, jak wygląda taniec, możecie zobaczyć klikając
Τον χορό μπορείτε να τον δείτε

niedziela, 11 listopada 2012

Serdecznie zapraszamy wszystkich miłośników tańców greckich na występ zespołu Fundakia, który odbędzie się podczas Wielkiego Otwarcia Sezonu Polskiego Towarzystwa Geograficznego i Kół Naukowych Wydziału Geografii i Studiów Regionalnych UW 
14 listopada o godz. 17 w sali balowej (nr 102) 
Wydziału Geografii UW. 
Pełny program wydarzenia na stronie:


Προσκαλούμε εγκάρδια όλους τους λάτρεις του ελληνικού χορού στην παρουσίαση του συγκροτήματός μας, Φουντάκια, η οποία θα λάβει χώρα κατά τη διάρκεια της Έναρξης της Σεζόν του Πολωνικού Γεωγραφικού Συνδέσμου και των Ομίλων του Τμήματος Γεωγραφίας και Περιφερειακών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας. 
Η επίδειξη θα γίνει στις 14 Νοεμβρίου στις 5 η ώρα στην αίθουσα εκδηλώσεων 102 του Τμήματος Γεωργαφίας. 
Πλήρες πρόγραμμα της εκδήλωσης βρίσκεται στην ιστοσελίδα 

wtorek, 6 listopada 2012

W dniu 25 października nasz zespół wystąpił na promocji książki Alkisa Raftisa Świat tańca greckiego. Po wykładzie autora książki i redaktora naukowego Przemysława Kordosa, tańce greckie przedstawiła Fundakia, a także reprezentacja Towarzystwa Przyjaciół Grecji.

Στις 25 οκτωβρίου η ομάδα μας πήρε μέρος στην παρουσίαση βιβλίου του Άλκη Ράφτη Ο κόσμος του ελληνικού χορού. Μετά το λόγο του συγγραφέα και του εμιμελητή Przemysław Kordos, τους χορούς παρουσίασαν τα Φουντάκια και η εκπρόσωποι του Σύνδεσμου Φίλων της Ελλάδας.




napisała/ έγραψε: Laura Kunczik

czwartek, 1 listopada 2012

Kalamatianos/ Καλαματιανός

Kalamatianos to taniec, który jako jeden z nielicznych tańczony jest w całej Grecji. Jego nazwa pochodzi od miasta Kalamata, znajdującego się na Peloponezie, gdyż to tam miał zostać wymyślony. Nieznany jest jednak twórca Kalamatianosa. Temu tańcowi przypisuje się również starożytne korzenie.
Kalamatianos tańczony jest zarówno przez kobiety jak i mężczyzn.
Tancerze ustawieni są w otwartym kręgu, a wszystkie kroki wykonują jednocześnie. Trzymają się za ręce z łokciami ugiętymi tak, że tworzą literę W.
Kalamatianos składa się z dwunastu kroków, z których pierwsze siedem wykonuje się do przodu, a pięć kolejnych w miejscu. Rytm to 7/8. 

Ο Καλαματιανός είναι ένας χορός, ο οποίος χορεύεται σε όλη την Έλλάδα. Το όνομα του πήρε από την πόλη Καλαμάτα στη Πελοπόννησο, επειδή μάλλον εκεί δημιουργήθηκε. Δεν ξέρουμε όμως τον δημιουργό του. Αποδίδεται και η αρχαία προέλευση του. 
Ο Καλαματιανός χορεύεται από γιναίκες και άντρες.
Οι χορευτές σχηματίζουν ανοιχτό κύκλο, και όλα τα βήματα χορεύονται ταυτόχρονα. Κρατιούνται από τις παλάμες, με τους αγώνες λυγισμένους έτσι όστε να μοιάζουν με το γράμμα W.
Ο Καλαματιανός έχει 12 βήματα, από τα οποία πρώτα 7 πάνε μπροστά, και τα επόμενα 5 χορεύονται επί τόπου. Ο ρυθμός είναι 7/8.

A to, jak wygląda taniec, możecie zobaczyć klikając
Τον χορό μπορείτε να τον δείτε
 tutaj/ έδω

poniedziałek, 29 października 2012

Pierwsze w tym roku akademickim spotkanie już za nami!
Ćwiczyliśmy nowe figury do tańców Kalamatianos i Pendozali! Już wkrótce będziecie mogli dowiedzieć się czegoś więcej o tych dwóch tańcach, a tymczasem obejrzyjcie zdjęcia z pierwszej próby!

Η πρώτη μας συνάντηση είναι πίσω μας!
Προσπαθούσαμε να μάθουμε κάποια καινούργια βήματα για τον Καλαματιανό και τον Πεντοζάλη!




Jeśli chciałabyś/ chciałbyś wstąpić do zespołu, a nie mogłeś pojawić się na pierwszej próbie, napisz do nas!!
Άμα θες να χορεύεις και εσύ μαζι μας, και δεν μπόρεσες να ΄ρθεις, απλά γράψε μας!


środa, 24 października 2012

Spotkanie

Pierwsze spotkanie studenckiego koła naukowego
ZESPÓŁ TAŃCA GRECKIEGO FUNDAKIA
odbędzie w się w sobotę
27.10.2012 o godzinie 11:30,
w sali 118 w Instytucie Archeologii UW. Wszystkich stałych członków, oraz osoby zainteresowane wstąpieniem do zespołu serdecznie ZAPRASZAMY!!

Η πρώτη μας συνάντηση θα γίνει 
το ΣΑΒΒΑΤΟ 27.10.2010 στις 11:30 
στην αίθουσα 118 
στο ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ 
του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας!!
Σας προσκαλούμε όλους εγκαρδίως!


niedziela, 21 października 2012

Biskupin

We wrześniu 2011 roku mieliśmy przyjemność wystąpić na XVII Festynie Archeologicznym w Biskupinie. Temat zeszłorocznego biskupińskiego spotkania to „Grecja – narodziny Europy”. Prezentując tam tańce nowożytne i starożytne, spotykaliśmy się z bardzo pozytywnym odbiorem publiczności. Prowadziliśmy także warsztaty taneczne, które cieszyły się dużym zainteresowaniem wśród dzieci i dorosłych. Przekonaliśmy się, że ludzie są ciekawi kultury zarówno Grecji starożytnej, jak i nowożytnej. Chcą brać udział w takich wydarzeniach i uczyć się poprzez wspólną zabawę.
Przypomnijmy sobie te wspaniałe chwile oglądając zdjęcia.

Το Σεπτέμβριο του 2011, είχαμε την ευκαιρία να συμμετέχουμε στο Αρχαιολογικό Φεστιβάλ στο Μπισκούπιν. Το θέμα του ήταν: Ελλάδα - γέννηση της Ευρόπης. Χορεύοντας εκεί ελληνικούς νεώτερους αλλά και αρχαίους χορούς, διεγείραμε πολλές ζεστές αντιδράσεις του κοινού. Καθοδηγούσαμε επίσης τα μαθήματα του χορού, τα οποία προσελκύανε το ενδιαφέρον τόσο των μεγάλων όσο και των παιδιών. Καταλάβαμε ότι τους άνθρωπους τους ενδιαφέρει ο πολιτισμός της αρχαίας Ελλάδας, αλλά και της σύγχρονης. Θέλουν να συμμετέχουνε σε τέτοιες δραστηριότητες και να μαθαίνουν από την διασκέδαση.
Ας θυμηθούμε τις στηγμές που περάσαμε μαζί.

Fundakia 
(fot. Jacek Mielcarzewicz)

Na temat tańców opowiadały członkinie zespołu
Για τους χορούς μιλούσανε τα κοριτσιά απο την χορευτική μας ομάδα
(fot. Jacek Mielcarzewicz)

Taniec Chasapiko
Χασάπικο
(fot. Konrad Zawada)

Taniec w strojach starożytnych
Ο χορός στεις αρχαίες στολές
(fot. Michał Leszczyński)

Lekcja tańca z członkami zespołu
Το μάθημα του χορού με τα μέλη της ομάδας
(fot. Michał Leszczyński)




sobota, 20 października 2012

Alkis Raftis w Warszawie!

Alkis Raftis, wybitny znawca i badacz tańca greckiego, autor ponad dwudziestu książek i stu artykułów poświęconych tematyce tanecznej i kulturowej, od 1987 roku dyrektor teatru Dora Stratu
W odpowiedzi na zaproszenie Wydziału "Artes Liberales" i Towarzystwa Przyjaciół Grecji, Alkis Raftis przybędzie do Warszawy na uroczystą promocję tłumaczenia jego książki na język polski.
Szczegóły na załączonym plakacie. 
Nie zabraknie pokazu tańców w wykonaniu Fundakia!!!!
Wszystkich serdecznie zapraszamy!



Słowo o Grecji/ Λίγα λόγια για την Ελλάδα

Grecja jest jednym z niewielu krajów na świecie, gdzie taniec ludowy wciąż jest żywy i nierozerwalnie związany z codziennością. Grecy tańczą nie tylko z okazji świąt, lecz także na co dzień. Taniec ludowy jest ważnym elementem tradycji, dlatego stał się obowiązkowym przedmiotem nauczania w szkołach podstawowych. Dzieci obok nielicznych tańców narodowych uczą się przede wszystkim tańców swojego regionu.
Każdy region Grecji ma swoje charakterystyczne melodie, tańce i stroje. Policzono, że istnieje ponad 4 tysiące greckich tańców ludowych. Mają one wiele wspólnych elementów; przeważają tańce korowodowe (czyli takie, w których ustawienie tancerzy przypomina wężyka). W tańcu biorą udział zarówno kobiety, jak i mężczyźni, bez względu na wiek.
Pierwszym tancerzem w korowodzie jest zazwyczaj mężczyzna, nazywany koryfeuszem. Greckie tańce ludowe charakteryzują się nieskomplikowanymi krokami, ale styl ich wykonania różni się w zależności od regionu. Zdarza się, że ten sam taniec, w zależności od miejsca pochodzenia, ma kilka wariantów, które nieco różnią się od siebie układem kroków. Pewnym utrudnieniem dla przeciętnego mieszkańca północnej części Europy może okazać się rytm charakterystyczny dla greckich tańców ludowych. Jest on bardziej azjatycki niż europejski. Dla nas naturalnym metrum jest 3/4, dla Greka metrum 7/12. Dla niewyrobionego ucha  wychwycenie takiego rytmu jest dość trudne (co możemy potwierdzić osobiście). Można zatem szybko nauczyć się kroków, jednak poradzenie sobie z rytmem przerasta wielu początkujących tancerzy (co również potwierdzamy). Jest to prawdopodobnie cecha, która przeszła do współczesnych tańców od starożytnych. Jednak kwestia pochodzenia nowożytnych tańców ludowych wciąż pozostaje nierozstrzygnięta. Dziś większość naukowców uważa, że jednak nie wywodzą się one bezpośrednio od swoich starożytnych przodków. Wiąże się to z historią Grecji, a przede wszystkim licznymi podbojami kraju. Grecja została podbita przez Rzym, później nastał okres bizantyjski, aby w końcu Grecja na 400 lat znalazła się pod panowaniem tureckim. W wyniku tak licznych zawirowań taniec grecki musiał ulec zmianie. Wschodnie naleciałości najlepiej zauważalne są w muzyce; można usłyszeć w niej zarówno nuty bizantyjskie, jak i arabskie oraz tureckie. Z tańcami jest podobnie – można dostrzec w nich wiele wschodnich elementów. Z całą pewnością możemy stwierdzić, że współczesny ludowy taniec grecki nie zawiera już odniesień do mitycznych wierzeń. Przepadła także rola tańca jako symbolu wartości społecznych niewielkiej greckiej polis. Taniec stał się rozrywką.


 Η Ελλάδα είναι μία από ελάχιστες χώρες όπου ο παραδοσιακός χορός είναι συνέχεια ζωντανός και αδιαιρέτως δεμένος με την καθημερινή ζωή. Οι Έλληνες χορεύουν όχι μόνο επί την ευκαιρία των γιορτών, αλλά και καθημερινά. Ο δημοτικός χορός είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο της παράδοσης, γι’αυτό έγινε και υποχρεωτικό μάθημα στο δημοτικό. Τα παιδιά εκτός από λίγους εθνικούς χορούς μαθαίνουν κυρίως αυτούς από τον τόπο τους.
Κάθε τόπος της Ελλάδας έχει τις χαρακτηριστικές λαϊκές του μελωδίες, χορούς και ενδυμασίες. Μετρήθηκαν πάνω από τέσσερις χιλιάδες ελληνικοί παραδοσιακοί χοροί. Έχουνε πολλά κοινά στοιχεία. Υπερισχύουν οι χοροί σε ανοιχτό κύκλο. Χορεύονται από άνδρες και γυναίκες, ανεξαρτήτως ηλικίας.
Ο πρώτος χορευτής σε κύκλο είναι συνήθως άνδρας, ο λεγόμενος κορυφαίος. Οι παραδοσιακοί ελληνικοί χοροί χαρακτηρίζονται από απλά βήματα, αλλά ο τρόπος της εκτέλεσης διαφέρει ανάλογα με τον τόπο. Κάποιες φορές συμβαίνει ο ίδιος χορός να έχει μερικές παραλλαγές, οι οποίες είναι λίγο διαφορετικές στο συνδυασμό των βημάτων. Για τον μέσο κάτοικο της βόρειας Ευρώπης με κάποια δυσκολία μπορεί να γίνει κατανοητός ο χαρακτηριστικός ρυθμός των ελληνικών δημοτικών χορών. Είναι πιο πολύ ασιατικός παρά ευρωπαϊκός. Για μας, κανονικό μέτρο είναι 3/4, για τους Έλληνες 7/12. Για το αδούλευτο αυτί δεν είναι εύκολο να πιάσει αυτόν τον ρυθμό (το οποίο μπορούμε να επιβεβαιώσουμε αυτοπροσώπως). Γενικά δεν έχει κανείς πρόβλημα να μάθει τα βήματα, αλλά το να κατάφερει κάποιος τον ρυθμό είναι δύσκολο για πολλούς πρωτάρηδες χορευτές (για το οποίο επίσης επιβεβαιώνουμε). Είναι το στοιχείο που διήλθε μάλλον στους σύγχρονους χορούς από τούς αρχαίους. Ωστόσο το ζήτημα της προέλευσης των συγχρόνων δημοτικών χορών μένει άλυτο. Σήμερα, οι περισσότεροι μελετητές νομίζουν πως οι χοροί αυτοί δεν προέρχονται όμως από τους αρχαίους τους προγόνους. Αυτό έχει να κάνει με την ιστορία της Ελλάδας, και πρώτα από όλα με τις διαρκείς κατακτήσεις της χώρας. Η Ελλάδα κατακτήθηκε από την αρχαία Ρώμη, μετά ήρθε η Βυζαντινή Αυτοκρατορία και στο τέλος για 400 χρόνια η Ελλάδα κατακτήθηκε από την Τουρκία. Λόγω της μεγάλης αυτής περιπλοκότητας ο ελληνικός χορός έχει αλλάξει. Τα ανατολικά στοιχεία φαίνονται περισσότερο στη μουσική. Μπορούμε να ακούσουμε βυζαντινές νότες, κάθως και αραβικές και τουρκικές. Με τους χορούς συμβαίνει το ίδιο – υπάρχουν σ’αυτούς αρκετά ανατολικά στοιχεία. Με βεβαιότητα μπορούμε να δηλώσουμε πως ο σύγχρονος δημοτικός ελληνικός χορός δεν περιέχει πια  αναφορές από μυθολογικές δοξασίες. Χάθηκε και ο ρόλος του χορού ως σύμβολο κοινωνικής αξίας της μικρής ελληνικής πολής. Ο χορός έγινε διασκέδαση.